تمامی خطرات جدی زخم بستر و راه درمان آن را بدانید

آیا از خطرات جدی زخم بستر و تأثیر آن بر سلامت انسان باخبر هستید و به دنبال راهی برای درمان زخم بستر خود یا عزیزانتان می‌گردید؟

آیا به دنبال راه‌های مدرن و پیشرفته جهت خاتمه دادن به این مشکل خطرناک هستید؟

در ادامه مطلب همراه با ما باشید تا با تمامی نشانه‌های هشداردهنده و همچنین راه‌های درمانی این عارضه آشنا شوید.

نشانه‌های هشداردهنده‌ی زخم فشاری یا بستر

نشانه‌های هشداردهنده‌ی زخم بستر که به شکل تغییراتی جدی در پوست و بافت افراد بیمار، خود را نشان می‌دهند، مطابق مطالعات انجام‌شده در medicalnewstoday، به شرح زیر است.

• تغییرات غیرعادی در رنگ پوست یا بافت: این تغییرات ممکن است شامل تغییر رنگ پوست به صورت قرمزی، آبی‌ یا تیرگی شدید باشد که ممکن است نشان از آسیب به بافت زیرین پوست باشد.
• ورم: افزایش حجم و پر شدن بافت به صورت ورم نشانه‌ای از آسیب یا التهاب در منطقه زخم بستر است.
• تخلیه چرک: ترشحات ناشی از التهاب یا عفونت در ناحیه زخم می‌تواند به شکل مایعی چرک ظاهر شود که نشانه‌ای از مشکلات زخم می‌باشد.
• منطقه‌ای از پوست که در لمس سردتر یا گرم‌تر از مناطق دیگر است: تغییر در دمای پوست در اطراف زخم بستر ممکن است نشانه‌ای از التهاب یا آسیب باشد که نیاز به توجه دارد.
• مناطق حساس به لمس: افزایش حساسیت به لمس، درد یا تغییر در واکنش به لمس در ناحیه زخم بستر نشانه‌ای از تغییرات در عملکرد بافت است که نشانگر مشکلات جدی می‌باشد.

این نشانه‌ها نیاز به توجه پزشکی جدی و درمان مناسب دارند. در این راستا همواره می‌توانید جهت درمان زخم بستر خود و بررسی منظم آن به کلینیک تخصصی زخم دکتر امیر عزتی مراجعه کنید.

خطر زخم بستر برای افراد با صندلی چرخدار

زخم‌های فشاری در افرادی که از صندلی چرخدار استفاده می‌کنند، اغلب به دلیل فشار و اصطکاک طولانی مدت بین پوست و سطح صندلی به وجود می‌آیند.

این زخم‌ها به علت کاهش جریان خون و اکسیژن به نواحی زیری پوست، باعث تخریب بافت‌های نرم پوست می‌شوند.

مناطق متأثر در این حالت در زیر شرح داده‌ شده است.

• دنبالچه یا باسن: نشستن طولانی مدت بر روی صندلی می‌تواند باعث فشار اضافی به منطقه دنبالچه یا باسن شود و زخم‌های فشاری ایجاد کند. یکی از روش ها درمان زخم بستر با عسل است.
• کمربند شانه‌ای و ستون فقرات: نقاطی از بدن که به کمربند شانه‌ای یا ستون فقرات وصل می‌شوند، نیز در معرض زخم‌های فشاری قرار دارند، زیرا فشار طولانی مدت می‌تواند بافت‌های نرم را تحت تأثیر قرار داده و به آن آسیب برساند.
• پشت بازوها و پاها که روی صندلی قرار دارند: مناطقی که به صندلی چرخدار وصل می‌شوند ممکن است به دلیل اصطکاک و فشار، دچار زخم‌های فشاری شوند.

برای جلوگیری از ایجاد زخم‌های فشاری در افراد با صندلی چرخدار، می‌توان از اقداماتی مانند تغییر موقعیت بدن به فواصل منظم، استفاده از وسایل پشتیبانی مناسب و مبارزه با رطوبت پوست استفاده کرد.

همچنین، نظارت دقیق تر از وضعیت پوست و اعمال مراقبت‌های پزشکی مناسب نیز از اهمیت ویژه برخوردار است.

مناطق تحت تاثیر زخم بستر

همان گونه که در جریان هستید زخم‌های بستر یا زخم‌های فشاری، مشکلات پوستی و بافتی هستند که در افراد بی‌حرکت یا کسانی که برای مدت طولانی در موقعیت نشسته یا خوابیده قرار دارند، ایجاد می‌شوند.

این زخم‌ها به دلیل فشار طولانی و ناهنجار بر روی مناطق خاصی از بدن به وجود می‌آیند که باعث خراشیدگی و تخریب بافت پوستی و عضلانی می‌شوند.

مناطق رایج زخم‌های فشاری در افراد بی حرکت که روی تخت هستند عبارتند از:

• پشت سر یا طرفین سر: در افرادی که برای مدت طولانی به یک موقعیت نشسته یا خوابیده‌اند، قسمت پشت سر و یا طرفین سر در معرض خطر ایجاد زخم‌های فشاری قرار می‌گیرد.
• فشار طولانی بر این مناطق می‌تواند بافت‌های پوستی و زیرین را تخریب کند.
• شانه‌ها: همچنین این افراد ممکن است در ناحیه شانه زخم‌های فشاری را تجربه کنند. فشار مستقیم و طولانی بر این منطقه می‌تواند باعث آسیب به بافت‌های زیرین شود.
• باسن، پایین کمر و یا دنبالچه: نواحی باسن، پایین کمر و دنبالچه نیز در افرادی که به صورت طولانی نشسته‌اند، در معرض ایجاد زخم‌های فشاری قرار دارند.
• فشار مستقیم و بدون تغییر موقعیت می‌تواند باعث ایجاد آسیب در این نواحی شود.
• پاشنه، مچ پا و پوست پشت زانو: در افرادی که پای خود را به صورت مداوم در موقعیت یکنواخت قرار داده‌اند، امکان بروز زخم‌های فشاری در نواحی پاشنه، مچ پا و پشت زانو وجود دارد.

برای جلوگیری از ایجاد زخم‌های فشاری، تغییر موقعیت بدن، استفاده از وسایل حمایتی مناسب، مراقبت از پوست و اطمینان از تهویه مناسب موقعیت خواب بسیار مهم هستند.

همچنین، مراجعه به متخصصین بهداشتی و درمانی کلینیک زخم جهت ارائه مشاوره و درمان اهمیت زیادی دارد.

عوارض خطرناک زخم بستر

زخم‌های بستر یا زخم‌های فشاری می‌توانند عوارض جدی و تهدید کننده‌ی حیاتی به دنبال داشته باشند. در زیر به شرح چند مورد از مشکلات و عوارض خطرناکی که در اثر این بیماری به وجود می‌آید، ذکر شده است.

 

• سلولیت: سلولیت یک عفونت پوست و بافت نرم است که می‌تواند به دنبال زخم‌های فشاری به وجود بیاید.

این عفونت منجر به تورم، قرمزی و گرمی در منطقه‌ی آسیب دیده می‌شود.

افرادی که آسیب عصبی دارند ممکن است به دلیل ایجاد تغییرات در احساس درد، نسبت به وجود عفونت اطلاع نداشته باشند.

• عفونت‌های استخوان و مفصل: عفونت‌هایی که از زخم‌های فشاری ناشی می‌شوند، می‌توانند به مفاصل و استخوان‌ها نفوذ کنند. این نوع عفونت‌ها می‌توانند باعث آسیب به غضروف و بافت‌های مفصلی شوند. همچنین، عفونت‌های استخوانی می‌توانند باعث کاهش عملکرد مفاصل و اندام‌ها شوند.
• سرطان: زخم‌های فشاری طولانی‌مدت و نادرست توسط تماس مداوم با عوامل آسیب‌زا می‌توانند به شکل یک نوع کارسینوما سلول (Squamous Cell Carcinoma – SCC) تبدیل شوند. این نوع سرطان از پوست شروع می‌شود و ممکن است در مناطق اطراف زخم‌های فشاری بروز کند.
• سپسیس: اگرچه این مورد به ندرت رخ می‌دهد، اما زخم‌های فشاری می‌توانند منجر به سپسیس یا عفونت خون شوند.
• در این وضعیت، عفونت از منطقه‌ی زخم به سیستم خونی بدن منتشر می‌شود که می‌تواند به مشکلات جدی و حتی مرگبار منجر شود.

توجه به پیشگیری و مراقبت از زخم‌های فشاری بسیار مهم است.

تغییر موقعیت بدن به منظور کاهش فشار، مراقبت دقیق از پوست و اطمینان از شرایط بهداشتی مناسب در تخت و محیط اطراف افراد بی حرکت، به عنوان راه‌های کاهش خطر عوارض جانبی زخم‌های فشاری بسیار مهم است.

چه عواملی خطر ابتلا به زخم فشاری را افزایش می‌دهد

• مطالعات نشان می‌دهد که وجود وزن بالا، که از طریق اندازه‌گیری BMI تعیین می‌شود، می‌تواند به عاملی تبدیل شود که خطر ابتلا به زخم‌های فشاری را افزایش دهد. افرادی که دارای BMI در محدوده ۳۰ تا ۳۹.۹ (که به عنوان دسته وزن بالا تشخیص داده می‌شوند) هستند، حدود ۱.۵ برابر بیشتر در معرض ابتلا به زخم‌های فشاری نسبت به افراد با BMI طبیعی هستند.
• به علاوه، بیماری‌هایی که تأثیر منفی بر جریان خون دارند، نیز می‌توانند خطر زخم‌های فشاری را افزایش دهند. به عنوان مثال، در افراد دیابتی یا افرادی که با بیماری‌های عروقی مانند آترواسکلروز مواجه هستند، قدرت جریان خون به نواحی مختلف بدن ممکن است کاهش یابد.

این کاهش جریان خون می‌تواند به کاهش تأمین اکسیژن و مواد مغذی به بافت‌ها منجر شود و به عبارت دیگر، باعث ضعف بافت‌های پوستی و زیرین شود.

در نتیجه، به منظور کاهش خطر ابتلا به زخم‌های فشاری در افراد با وزن بالا و در معرض بیماری‌های موثر بر جریان خون، توصیه می‌شود که برنامه‌های منظم تغذیه و ورزشی را دنبال کنند.

همچنین، مراقبت از وضعیت جریان خون و مشاوره با پزشکان در مورد کنترل و مدیریت وضعیت‌های زیست‌پزشکی مرتبط با وزن و عوارض آن اهمیت دارد.

نکات طلایی

زخم فشاری یا بستر یک مشکل جدی در افرادی است که برای مدت طولانی در تماس مستقیم با سطوح سفت نظیر صندلی یا تخت خواب قرار دارند. این زخم‌ها به عنوان زخم‌های فشاری هم شناخته می‌شوند و امکان به وجود آمدن آن در سنین مختلف هست. عواملی که موجب ایجاد زخم بستر می‌‌شوند در ادامه مقاله ذکر شده است بنابراین با ما همراه باشید.

دلایل ایجاد زخم بستر

• فشار مستمر: زمانی که پوست برای مدت طولانی در تماس مستقیم با سطوح سفت قرار دارد، فشار به عروق پوست و بافت زیرین وارد می‌شود. این فشار می‌تواند منجر به قطع عرضی یا کم‌آب شدن بافت‌های پوستی شود.
• تحرک محدود: افرادی که به دلایل مختلف نیاز به حرکت کمتری دارند، مثل کسانی که مدت طولانی روی صندلی یا تخت خواب نشسته یا دراز کشیده‌اند، در معرض خطر ایجاد زخم بستر هستند. محدود بودن تحرک موجب توزیع نامناسب وزن بر روی سطح پوست می‌شود.
• کاهش توانایی توزیع فشار: افرادی که به دلایل مختلف ناتوانی در توزیع و تخلیه بهینه فشار را دارند (مانند بیماران با تحرک محدود)، بیشتر مستعد ایجاد زخم بستر هستند.

زخم‌های بستر از جلد معمولی نشانه‌های متمایزی دارند و ممکن است ابعاد و عمق آن‌ها متغیر باشد. این مشکل روندی درمانی می‌طلبد و باید توسط تیم پزشکان و مراقبت‌کنندگان مورد توجه قرار گیرد. پیشگیری از زخم بستر با تغییر موقعیت بدن و استفاده از وسایل مناسب از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

نحوه حمام کردن بیمار زخم بستری

حمام کردن و شستن پوست به عنوان یک روش پیشگیری از زخم بستر در افراد مستعد اهمیت دارد. عملیات حمام و شستن پوست به تأمین بهداشت پوست و جلوگیری از تجمع آلودگی و رطوبت بر روی پوست کمک می‌کند. توضیحات علمی در این زمینه به شرح زیر است:

• حفظ طراوت پوست: حمام کردن به پاک کردن پوست از آلودگی‌ها، تعریق و مواد جلوگیری می‌کند. این کار باعث حفظ طراوت و تمیزی پوست می‌شود. پوست خشک و کثیف ممکن است به زخم‌های بستر حساس‌تر باشد.
• کاهش فشار ناشی از تراکم مواد: پوست مرطوب‌تر تراکم کمتری دارد. حمام کردن و پس از آن خشک کردن پوست باعث کاهش فشاری می‌شود که به زخم بستر منجر می‌شود.
• توجه به پوست: حمام کردن روزانه یا حداقل هر دو روز یک بار، به افرادی که مستعد زخم بستر هستند (مانند افرادی با محدودیت حرکتی) پیشنهاد می‌شود. این عمل به مراقبت از پوست و بررسی هر گونه تغییر در وضعیت پوست کمک می‌کند.
• خشک کردن پوست به خوبی: پس از حمام، پوست، به ویژه در نواحی حساس مانند زیر پستان، زیر بغل و دور سر باید به دقت خشک شود. پوست خشک به ازدیاد فرصت تراکم مواد بر روی پوست و ایجاد زخم بستر جلوگیری می‌کند.

به علاوه، اهمیت دیگری که باید در نظر گرفته شود این است که حمام کردن با آب گرم، اما نه با گرمای بیش از حد، مفید است، زیرا آب گرم ممکن است پوست را خشک کند. همچنین، پوست باید با لطافت خشک شود تا از تحریک یا تراکم زیاد بر روی آن جلوگیری شود.

پس از انجام حمام منظم و مراقبت از پوست، افراد مستعد زخم بستر می‌توانند از این روش پیشگیری بهره‌وری کافی را برای حفظ سلامت پوست و جلوگیری از زخم‌های بستر داشته باشند.

استفاده از لباس مناسب در پیشگیری از زخم بستر

استفاده از لباس مناسب در پیشگیری از ابتلا به زخم بستر (این نوع زخم به عنوان زخم فشاری نیز شناخته می‌شود) نقش مهمی دارد و باید با دقت در نظر گرفته شود. زخم بستر در اصطلاح پزشکی، زخم‌هایی هستند که ناشی از فشار طولانی مدت بر روی پوست و بافت‌های زیرین در نقاط فشاری بدن ایجاد می‌شوند. در اینجا نکاتی در مورد نقش لباس در پیشگیری از زخم بستر آورده شده است.

• انتخاب لباس مناسب: لباس‌هایی که در معرض تماس طولانی مدت با پوست افراد قرار می‌گیرند باید مناسب باشند. لباس‌های خیلی گرم می‌توانند به دلیل افزایش درجه حرارت پوست، باعث تعریق بیش از حد و افزایش رطوبت پوست شوند که این موارد می‌توانند در ایجاد زخم بستر نقش داشته باشند.
• جلوگیری از پوشیدن لباس‌های تنگ: لباس‌های تنگ و نامناسب می‌توانند به افزایش فشار بر روی نقاط خاص پوست منجر شوند. این فشار ممکن است پوست را به مدت طولانی فشرده نگه دارد و باعث آسیب به بافت‌های زیرین شود.
• انتخاب جنس‌های مناسب: انتخاب لباس‌هایی با جنس‌های نرم و خنک می‌تواند به پوست کمترین تحریک را اعمال کند. برای مثال، لباس‌های نخی خنک معمولاً برای بیماران بستری شده یا افرادی که برای مدت طولانی در معرض لباس‌های خود قرار دارند، توصیه می‌شوند.

در کل، انتخاب و استفاده از لباس مناسب با توجه به نوع فعالیت و شرایط پوستی افراد می‌تواند به پیشگیری از زخم بستر کمک کند. همچنین، مراقبت از پوست و تغذیه مناسب نیز در این زمینه نقش مهمی ایفا می‌کنند.

عدم کشیدگی پوست فرد

عدم کشیدگی پوست فرد در مواردی که فرد نمی‌تواند به دلیل بیماری یا علل دیگر جا به جایی زیادی داشته باشد، بسیار اهمیت دارد و در پیشگیری از زخم بستر نقش بزرگی دارد. زخم بستر نتیجه فشار طولانی مدت بر روی پوست و بافت‌های زیرین در نقاط فشاری بدن است. در اینجا توضیحاتی در مورد تأثیر کشیدگی پوست و نکات مرتبط آورده شده است.

• عدم کشیدگی پوست: وقتی که فرد نمی‌تواند به دلیل بیماری یا علل دیگر تحرک داشته باشد، باید از کشیدگی پوست اجتناب کرد. کشیدگی پوست به معنای ایجاد فشار و فشرده‌سازی پوست در نقاطی از بدن است. این امر می‌تواند به کمبود عرضی عروق خونی در مناطق فشرده منجر شده و باعث کاهش عرضی تغذیه بافت‌های پوستی شود.
• خطر زخم بستر: کشیدگی پوست و فشار طولانی مدت بر روی نقاطی از بدن می‌تواند باعث تخریب بافت پوستی شود و به علت افزایش فشار، عروق خونی را فشرده کند. این عوامل به طور مستقیم موجب تشکیل زخم بستر می‌شوند که باعث آسیب به بافت‌های زیرین پوست می‌شود.
• انتقال با دقت: برای جلوگیری از زخم بستر در افرادی که نمی‌توانند به راحتی جا به جا شوند، باید با دقت و همراه با کمترین کشیدگی پوست، فرد را انتقال داد. این عملیات باید با رعایت اصول انتقال ایمن و به کمک وسایل مناسب صورت گیرد.

در کل، عدم کشیدگی پوست و انتقال فرد به دقت و بدون کشیدگی پوستی می‌تواند در پیشگیری از زخم بستر کمک کند. اصول بهداشتی و پرستاری مناسب نیز در مراقبت از افراد در معرض این خطرات بسیار حائز اهمیت هستند.

نکات بسیار مهم در پیشگیری از زخم بستر

برای حفظ سلامت پوست و پیشگیری از زخم بستر، موارد زیر باید در نظر گرفته شوند:

• استفاده از کرم‌های مرطوب کننده: کرم‌های مرطوب کننده می‌توانند به حفظ رطوبت پوست کمک کنند. این کرم‌ها معمولاً حاوی موادی مانند گلیسرین یا هیدرولیک اسید هستند که به حفظ ترتیب ساختاری پوست و جلوگیری از خشکی و ترک‌ها کمک می‌کنند.
• رژیم غذایی مناسب: تغذیه مناسب یک عنصر مهم در پیشگیری از زخم بستر است. برای حفظ سلامت پوست و جلوگیری از زخم‌های بستر، نیاز است که مواد مغذی متنوعی از جمله پروتئین‌ها، ویتامین‌ها و مواد معدنی را در رژیم غذایی داشته باشیم.

– پروتئین‌ها: پروتئین‌ها برای بازسازی بافت پوستی ضروری هستند. مواد مغذی حاوی پروتئین مانند گوشت، مرغ، ماهی، سویا و لبنیات به حفظ سلامت پوست کمک می‌کنند.

– ویتامین‌ها: ویتامین‌ها مانند ویتامین C و E می‌توانند به تقویت ساختار پوست و حفظ رطوبت آن کمک کنند. میوه‌ها و سبزیجات تازه و محصولات غنی از ویتامین‌ها معمولاً توصیه می‌شوند.

– مواد معدنی: مواد معدنی مانند روی، سلنیوم و روی دارای اهمیت در حفظ سلامت پوست هستند. می‌توانید این مواد معدنی را از میان مواد غذایی مختلفی که مصرف می‌کنید تأمین کنید.

به طور کلی، ترکیبی از مراقبت از پوست با کرم‌های مرطوب کننده و رژیم غذایی مناسب می‌تواند به حفظ سلامت پوست و جلوگیری از زخم بستر کمک کند. همچنین، مشورت با پزشک یا متخصص تغذیه می‌تواند به تعیین رژیم غذایی مناسب‌تر برای شرایط شخصی شما کمک کند.

زخم بستر چیست؟

زخم بستر، که با نام‌های زخم فشاری یا دکوبیتوس نیز شناخته می‌شود، یکی از مشکلات رایج در بین افرادی است که مدت زمان طولانی را بدون تحرک می‌گذرانند. این وضعیت عمدتا در بیماران بستری شده در بیمارستان‌ها یا افرادی که به دلیل بیماری یا معلولیت توانایی حرکت محدودی دارند، مشاهده می‌شود. زخم بستر زمانی ایجاد می‌شود که فشار مداوم بر روی قسمتی از بدن باعث کاهش جریان خون به آن ناحیه شده و بافت‌ها شروع به تخریب می‌کنند.

این زخم‌ها معمولا در نقاطی از بدن که استخوان نزدیک به پوست قرار دارد و تحت فشار بیشتری هستند، مانند پاشنه‌ها، زانوها، قوزک‌ها و کمر، ایجاد می‌شوند. زخم بستر می‌تواند از آسیب‌های سطحی پوست تا زخم‌های عمیق که عضله و استخوان را درگیر می‌کنند، متفاوت باشد.

پیشگیری و درمان زودهنگام زخم بستر اهمیت بسزایی دارد، زیرا در صورت عدم مداوا، می‌تواند به عفونت‌های جدی منجر شود که درمان آن‌ها دشوار است. پیشگیری از زخم بستر شامل تغییر مکرر وضعیت بدن برای کاهش فشار بر نواحی حساس، استفاده از تشک‌ها و کوسن‌های مخصوص برای کمک به توزیع یکنواخت فشار، و نگهداری پوست در وضعیت سالم و تمیز است.

درمان زخم بستر به موقعیت و شدت زخم بستگی دارد. درمان‌های معمول شامل تمیز کردن دقیق زخم، استفاده از پانسمان‌های مخصوص برای کمک به ترمیم بافت، و در موارد جدی‌تر، جراحی برای برداشتن بافت آسیب‌دیده و اصلاح زخم است. همچنین، کنترل عفونت‌ها از طریق داروهای ضد میکروبی و تقویت تغذیه‌ای بیمار برای بهبود فرآیند ترمیم، بخشی از روند درمانی است.

مهم است که افرادی که در معرض خطر ابتلا به زخم بستر هستند و مراقبین آن‌ها از اهمیت پیشگیری و نشانه‌های اولیه زخم بستر آگاه باشند. آموزش در مورد نحوه مراقبت از پوست و تکنیک‌های مناسب برای جابجایی و انتقال بیماران، نقش مهمی در پیشگیری از ایجاد زخم بستر دارد. با توجه و دقت به این اقدامات پیشگیرانه، می‌توان از بسیاری از موارد زخم بستر جلوگیری کرد و کیفیت زندگی افراد آسیب‌پذیر را بهبود بخشید.

له، زخم بستر درمان دارد، اما نوع درمان بستگی به شدت و مرحله زخم، وضعیت کلی سلامتی فرد و وجود هر گونه شرایط پزشکی همراه دارد. درمان زخم بستر معمولاً شامل ترکیبی از رویکردهای مراقبتی، تغییرات در سبک زندگی، و گاهی اوقات دخالت‌های پزشکی می‌شود. در ادامه به برخی از اصول اساسی درمان زخم بستر اشاره می‌کنیم:

کاهش فشار

• اولین قدم در درمان زخم بستر، کاهش یا حذف فشار از روی ناحیه آسیب‌دیده است. این کار می‌تواند شامل تغییر مکرر وضعیت بدن، استفاده از تشک‌ها و کوسن‌های مخصوص برای توزیع بهتر فشار، و اطمینان از حمایت مناسب بدن باشد.

مراقبت و تمیز کردن زخم

• تمیز کردن دقیق زخم برای جلوگیری از عفونت و تحریک بیشتر ضروری است. پانسمان‌های مخصوص می‌توانند برای حفظ محیط مرطوب و تسریع در فرآیند ترمیم استفاده شوند.

مدیریت درد

• زخم‌های بستر می‌توانند بسیار دردناک باشند، بنابراین مدیریت درد یک بخش مهم از فرآیند درمان است.

تغذیه مناسب

• یک رژیم غذایی متعادل، غنی از پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌تواند به ترمیم بافت و بهبود زخم‌ها کمک کند.

دخالت‌های پزشکی

• در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به دخالت‌های پزشکی مانند جراحی برای برداشتن بافت مرده یا ترمیم زخم باشد. استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها نیز ممکن است برای مدیریت عفونت‌ها لازم باشد.

فیزیوتراپی

• برنامه‌های فیزیوتراپی می‌توانند به بهبود گردش خون و تقویت عضلات کمک کنند، که هر دو برای پیشگیری و درمان زخم بستر مفید هستند.

پیگیری و مراقبت مداوم

• مراقبت مداوم و پیگیری دقیق توسط تیم مراقبتی برای اطمینان از بهبودی موثر زخم بستر ضروری است.

درمان موفقیت‌آمیز زخم بستر نیازمند تعهد و صبر است و ممکن است به زمان نسبتاً طولانی برای بهبود کامل نیاز داشته باشد. بنابراین، همکاری نزدیک بیمار با تیم درمانی و رعایت دستورالعمل‌های مراقبتی توصیه شده برای دستیابی به نتایج بهتر بسیار مهم است.

زخم بستر درجه ۳

زخم بستر درجه ۳ یکی از مراحل پیشرفته زخم بستر است که در آن آسیب به لایه‌های عمیق‌تر پوست و بافت نرم رسیده و اغلب بافت‌های مرده یا نکروز (نکروز چربی) را در بر می‌گیرد. در این مرحله، زخم عمیق‌تر شده و ممکن است حفره‌ای یا کراتر ایجاد کند که از طریق آن می‌توان به بافت زیرین نظیر عضله دسترسی پیدا کرد، اما استخوان، تاندون یا مفصل در معرض دید قرار نمی‌گیرد.

نشانه‌ها

• زخم عمیق با حضور حفره یا کراتر
• از دست رفتن لایه‌های عمیق پوست و بافت نرم
• ممکن است شامل بافت مرده یا نکروتیک باشد که معمولاً سیاه، قهوه‌ای یا زرد رنگ است
• درد ممکن است به دلیل تخریب اعصاب در بافت‌های عمیق‌تر کاهش یابد

درمان

درمان زخم بستر درجه ۳ نیازمند رویکرد فعال و مداخله فوری است تا از پیشرفت زخم و ایجاد عفونت‌های جدی جلوگیری شود. درمان معمولاً شامل موارد زیر است:

• کاهش فشار: ایجاد تغییرات مکرر در وضعیت بدن برای کاهش فشار بر نواحی آسیب‌دیده و استفاده از تشک‌ها و بالش‌های ویژه برای پیشگیری از فشار مداوم.
• مراقبت از زخم: تمیز کردن دقیق زخم برای جلوگیری از عفونت و ارزیابی مداوم برای تشخیص نیاز به دخالت‌های بیشتر مانند دبریدمان (برداشتن بافت مرده)
• کنترل عفونت: استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها در صورت وجود عفونت یا خطر بالای آن.
• ترمیم زخم: استفاده از روش‌های ترمیم پیشرفته مانند درمان با فشار منفی (VAC) یا پیوند پوست در مواردی که زخم به خوبی التیام نمی‌یابد.
• تغذیه مناسب: اطمینان از دریافت مواد مغذی کافی برای پشتیبانی از فرآیند ترمیم زخم.

پیشگیری

پیشگیری از پیشرفت زخم بستر به درجه‌های بالاتر از طریق مراقبت‌های دقیق، نظارت مداوم و اقدامات پیشگیرانه مهم است. این شامل مدیریت ریسک فاکتورها، آموزش بیمار و مراقبین و انجام تغییرات لازم برای کاهش فشار و بهبود گردش خون است.

مدیریت زخم‌های بستر درجه ۳ می‌تواند چالش‌برانگیز باشد و اغلب نیازمند همکاری تیمی متشکل از پزشکان، پرستاران، متخصصین تغذیه و فیزیوتراپیست‌ها است. با اقدامات مناسب و به موقع، می‌توان از پیشرفت زخم جلوگیری کرد و بهبودی را تسریع بخشید.

زخم بستر انگشت پا

زخم بستر انگشت پا، زخمی است که بر روی انگشتان پا ایجاد می‌شود و معمولاً ناشی از فشار مداوم یا اصطکاک است. این نوع زخم بیشتر در افرادی دیده می‌شود که دوره‌های طولانی را بدون حرکت می‌گذرانند، افرادی که به دلیل شرایط پزشکی خاص مانند دیابت، بیماری‌های عروقی، یا نوروپاتی، جریان خون ضعیفی به پاهای خود دارند، یا کسانی که از کفش‌های نامناسب استفاده می‌کنند که باعث ایجاد فشار یا اصطکاک بر روی انگشتان پا می‌شود.

ستفاده از کفش‌های مناسب نقش حیاتی در پیشگیری و درمان زخم بستر انگشت پا ایفا می‌کند. کفش‌های نامناسب می‌توانند فشار بیش از حد یا اصطکاک را بر روی پاها ایجاد کرده و به ایجاد یا تشدید زخم بستر کمک کنند، در حالی که کفش‌های مناسب به کاهش فشار و ارتقای جریان خون به انگشتان پا کمک می‌کنند. در این مقاله، تأثیر کفش‌های مناسب بر پیشگیری و درمان زخم بستر انگشت پا بررسی می‌شود.

پیشگیری از زخم بستر انگشت پا

کفش‌های مناسب باید فضای کافی برای انگشتان پا داشته باشند تا از فشرده شدن و اصطکاک انگشتان جلوگیری کنند. کفش‌هایی که دارای پنجه گشاد هستند، به انگشتان اجازه می‌دهند تا به طور طبیعی حرکت کنند و فشار ناشی از وزن بدن به طور یکنواخت توزیع می‌شود. همچنین، کفش‌هایی که دارای کفی نرم و قابل انعطاف هستند، می‌توانند به جذب شوک کمک کنند و فشار کمتری به پا وارد می‌کنند.

درمان زخم بستر انگشت پا

در مراحل درمان زخم بستر انگشت پا، استفاده از کفش‌های مخصوص می‌تواند به کاهش فشار و حمایت از زخم کمک کند تا بهبودی تسریع شود. کفش‌های طبی یا ارتوپدی که بر اساس اندازه و نیازهای خاص پای بیمار طراحی شده‌اند، می‌توانند انتخاب خوبی باشند. این کفش‌ها معمولاً دارای فضای اضافی برای قرار دادن پانسمان‌ها و جلوگیری از فشار بر روی زخم هستند.

انتخاب کفش مناسب

برای انتخاب کفش مناسب، توجه به موارد زیر ضروری است:

• اندازه و پهنای کفش: اطمینان حاصل کنید که کفش اندازه دقیق پای شما باشد و فضای کافی برای انگشتان پا داشته باشد.
• مواد ساخت: کفش‌های ساخته شده از مواد تنفسی مانند چرم طبیعی یا پارچه‌های مشبک به حفظ خشکی و بهداشت پا کمک می‌کنند.
• کفی حمایتی: کفی‌هایی که حمایت مناسب از قوس پا و توزیع یکنواخت فشار را ارائه می‌دهند، انتخاب خوبی هستند.
• پد و کفی‌های قابل تعویض: امکان استفاده از کفی‌های ارتوپدی یا پد‌های مخصوص برای افزایش راحتی و حمایت.

کفش‌های مناسب نه تنها به پیشگیری و درمان زخم بستر انگشت پا کمک می‌کنند، بلکه به بهبود کیفیت زندگی بیماران نیز کمک شایانی می‌کنند. استفاده از کفش‌های مناسب، همراه با مراقبت‌های پزشکی مناسب و رعایت بهداشت پا، می‌تواند به کاهش ریسک ایجاد زخم بستر و تسریع روند بهبودی کمک کند.

     کلام آخر

اگر از بیماری زخم بستر رنج می‌برید و می‌خواهید هرچه سریع تر زخم‌های مزمن خود را درمان کنید باید به کلینیک زخم دکتر امیر عزتی مراجعه کنید.

در کلینیک زخم دکتر عزتی متخصصان و پزشکان با تمامی پیشرفت‌های مدرن در علم پزشکی شما را همراهی می‌کنند تا در راه بهبود زخم بستر یا درمان زخم پای دیابتی یا درمان زخم عفونی و … بهترین نتیجه را دریافت کنید. جهت دریافت مشاوره و راهنمایی از سمت متخصصان این کلینیک زخم با شماره درج شده در وب سایت رسمی کلینیک زخم دکتر عزتی تماس بگیرید.