درمان قطعی زخم پای دیابتی

یکی از شایع ترین زخم‌هایی که در بیماران دیابتی ایجاد می‌شود، زخم پای دیابتی است و مانند هر زخم دیگری علت شروع آن آسیب به ناحیه ای از پا، خصوصاً انگشتان می باشد و بر خلاف زخم های معمولی که در گذر زمان بهبود می یابند این گونه زخم ها اگر به موقع رسیدگی نشوند، به قطع عضو منجر خواهند شد و علت آن می تواند گردش ضعیف خون در آن منطقه در اثر دیابت باشد.

خطر ابتلا به زخم پای دیابتی (DFU) در طول عمر بیماران دیابتی 25 درصد است. در این بیماران خطر قطع عضو افزایش یافته و نتیجه بدتر می‌شود. برای کاهش خطرات موجود در بیماری دیابت، زخم‌های احتمالی و بهبود آن بهتر است از کلینیک زخم پای دیابتی کمک بخواهید. زیرا در این کلینیک درمان‌ها توسط درمانگران خبره صورت می‌پذیرد. اما درمان قطعی زخم پای دیابتی چیست؟

رابطه زخم پا و دیابت

DFUs به عنوان ضایعات پا (زخم) تعریف می‌شود، که ممکن است پوست، بافت نرم و استخوان اندام تحتانی را تحت تاثیر قرار دهد و باعث ایجاد عفونت تشدید کننده در بیماران دیابتی شود، که می‌تواند منجر به عواقب بسیار جدی مانند قطع عضو اندام تحتانی شود. DFU ها به دلیل علل چند عاملی به عنوان بخشی از عوارض میکروواسکولار دیابت ایجاد می‌شوند، که می‌تواند منجر به قطع عضو شود، در بیشتر موارد به دلیل عدم مدیریت به موقع و صحیح پای دیابتی اوضاع بدتر می‌شود. اما برای درمان قطعی زخم پای دیابتی از متخصصان مجرب در کلینک زخم کمک بخواهید.

در واقع، دیابت عامل اصلی قطع عضو بدون ضربه اندام تحتانی در سراسر جهان است.

زخم پای دیابتی؛ درمان قطعی زخم پای دیابتی چیست؟

بیش از 50 درصد از قطع عضوهای بدون ضربه اندام تحتانی مربوط به عفونت‌های DFU است و 85 درصد از قطع عضوهای اندام تحتانی در بیماران دیابتی قبل از زخم ایجاد می‌شود. تا 70 درصد از بیماران دیابتی با قطع عضو مرتبط با DFU در عرض پنج سال پس از قطع عضو می‌میرند.

مدیریت بهینه بیماران مبتلا به DFU باید شامل آگاهی بالینی، کنترل قند خون کافی، بازرسی دوره‌ای پا، کفش‌های درمانی سفارشی، بارگیری در بیماران پرخطر، مراقبت موضعی از زخم، تشخیص و کنترل استئومیلیت و ایسکمی باشد.

علائم زخم پای دیابتی؛ درمان قطعی زخم پای دیابتی

زخم پای دیابتی (DFU) یک آسیب موضعی به پوست و یا بافت زیرین پای بیماران مبتلا به دیابت است. بروز مشکلات پا، خطر قطع عضو و مرگ این بیماران را افزایش می‌دهد. نیمی از DFU‌ها در سطح کف پا و نیمی دیگر در سایر نواحی پا رخ می‌دهد.

1. نوروپاتی، بیماری شریان محیطی (PAD)، بدشکلی های پا مربوط به نوروپاتی حرکتی و ترومای خفیف پا، عفونت و استئومیلیت، تهدیدهای اصلی مربوط به DFU هستند. ریشه کن کردن عفونت مشکل و عود آن شایع است که منجر به زخم‌های چرکی، اعوجاج عملکردی پا و نیاز به قطع عضو می‌شود.

2. خطر ابتلا به DFU در طول زندگی بیماران دیابتی 25٪ است. 1.2 > 50 درصد از آمپوتاسیون‌های اندام تحتانی بدون ضربه مربوط به عفونت‌های DFU و 85 درصد از تمام قطع‌های اندام تحتانی در بیماران دیابتی با DFU انجام می‌شود.

3. حدود 70 درصد از بیماران دیابتی با قطع عضو مرتبط با DFU در عرض پنج سال پس از قطع عضو جان خود را از دست می‌دهند و مرگ و میر با سطح قطع عضو افزایش می یابد. به ناچار، DFUها هزینه مالی قابل توجهی دارند.

در بیماران مبتلا به دیابت، گزارش شده است که در بیشتر موارد (60 تا 80 درصد)، زخم‌ها کمتر تهاجمی می‌شوند و با مراقبت مناسب، بهبود می‌یابند.

پاتوفیزیولوژی و درمان قطعی زخم پای دیابتی

DFU‌ها را می توان به نوروپاتیک، ایسکمیک و عصبی ایسکمیک تقسیم کرد. نوروپاتی دیابتی حسی-حرکتی و سمپاتیک عوامل خطر اصلی برای DFUها هستند. نوروپاتی حسی منجر به از دست دادن احساس درد، فشار و دما می‌شود. در این شرایط، تروما، حتی جزئی، زخم یا عفونت کمتر یا اصلاً توسط بیمار درک نمی‌شود.

• نوروپاتی حرکتی منجر به ضعف عضلانی و آتروفی قسمت تحتانی پا و مچ پا می‌شود و در نتیجه بارگذاری غیرطبیعی در قسمت کف پا ایجاد می‌شود. بدشکلی‌های پا مانند انگشتان چکشی و پنجه‌پایی ثانویه به واسطه نوروپاتی حرکتی ایجاد می‌شوند، که منجر به نواحی کانونی افزایش فشار و تشکیل پینه‌ها و زخم‌ها می‌شوند. نوروپاتی سمپاتیک منجر به کاهش تعریق، خشکی پوست همراه با ترک و شقاق و افزایش جریان خون در پا با شانت شریانی وریدی می‌شود.

بهترین کلینیک زخم

• PAD تقریباً در 50٪ از بیماران مبتلا به DFU ظاهر می شود. PAD ماکروواسکولار و میکروواسکولار منجر به کاهش جریان خون پوست، ضخیم شدن غشای پایه و تورم مویرگی اندوتلیال می‌شود و با بهبود ضعیف زخم، نیاز به قطع عضو و نتیجه ضعیف همراه است.

ارزیابی دیابت و درمان قطعی زخم پای دیابتی

برای درمان قطعی زخم پای دیابتی باید ارزیابی DFU توسط یک تیم مراقبت از پا در کلینیک زخم صورت پذیرد. این ارزیابی باید شامل تاریخچه پزشکی بیمار، مقادیر آزمایشگاهی، وضعیت پوستی، اسکلتی عضلانی، عصبی و عروقی بیمار باشد.

همچنین برای درمان قطعی زخم پای دیابتی سابقه پزشکی گذشته باید شامل مقادیر قند خون، زخم یا قطع عضو قبلی، علائم عروقی، جراحی و آنژیوپلاستی، عادت سیگار کشیدن، علائم نوروپاتیک، عملکرد کلیوی و شبکیه، و بیماری‌های همراه باشد.

نحوه معاینه کردن زخم پای دیابتی

معاینه فیزیکی باید اندازه، عمق، رنگ و موقعیت DFU، نوروپاتی، ایسکمی یا ایسکمی عصبی پا، در معرض استخوان، نکروز، عفونت و رنگ و قوام اگزودا را مشخص کند.

1. معاینه اسکلتی عضلانی باید شامل ناهنجاری‌های پا، تحرک مفصل، تحلیل رفتن عضلات و وجود پینه باشد. ماهیچه‌ها، غضروف، تاندون‌ها و عملکرد رباط‌ها به دلیل نوروپاتی حرکتی تغییر می‌کند، که به محدودیت تحرک پا و الگوی راه رفتن غیرطبیعی منجر می‌شود.
2. ناهنجاری‌های شایع پای دیابتی عبارتند از پنجه انگشتان (فشرده شدن مفصل متاتارسوفالانژیال همراه با خم شدن بین فالانژیال)، انگشتان چکشی (کشش فالانژیال دیستال)، سرهای برجسته متاتارس، پس کاووس و آرتروپاتی شارکو. 18 پینه‌ها در محل‌های افزایش فشار ایجاد شده که به تدریج ضخیم می‌شوند، زیر آن خونریزی می‌کنند و در نهایت زخم می‌زنند.
3. آرتروپاتی شارکو ثانویه به نوروپاتی رخ می دهد و اغلب قسمت میانی پا را تحت تاثیر قرار می دهد. با التهاب حاد همراه با فروپاشی پا و یا مچ پا مشخص می‌شود. بیمار در ابتدا دچار آسیب دیدگی ناشناخته می شود، اما تا زمانی که یک فرآیند التهابی شدید منجر به استئوپنی، اتساع مفاصل و دررفتگی پا و یا مچ پا شود، به راه رفتن ادامه می دهد. در مراحل پایانی، پا ظاهری «پایین راکر» پیدا می‌کند. آرتروپاتی شارکو در بیماران دیابتی در مقایسه با آرتروپاتی شارکو در بیماران غیر دیابتی موجودیت پیچیده تری با مرگ و میر بالاتر است.

درمان قطعی زخم پای دیابتی با کلینیک زخم دکتر عزتی

مراحل ضروری برای حفظ یک زخم مرطوب و غیر عفونی عبارتند از:

1) درمان علت زمینه ای

2) کنترل ایسکمی

3) عفونت را کنترل کنید.

4) زخم را جدا کنید.

5) زخم را پانسمان کنید.

6) پا را از بار خارج کنید.

دستیابی به کنترل متابولیک و درمان بیماری‌های همراه باید شامل کنترل بهینه دیابت، مدیریت عوامل خطر مانند افزایش فشار خون و دیس لیپیدمی، ترک سیگار، مدیریت ادم و اصلاح سوء تغذیه باشد.

کفش بیماران باید از نظر تناسب و پوشیدن مناسب بررسی شود. به بیماران باید آموزش داده شود که هر جسم خارجی ممکن است باعث زخم پا شود. مراقبت موضعی زخم نیاز به دبریدمان بافت، کنترل التهاب و عفونت، تعادل رطوبت و پیشروی لبه اپیتلیال دارد. همچنین در کلینیک زخم دکتر عزتی این مراحل در صورت لزوم برای شما انجام می‌شود. برای اطلاعات بیشتر صفحه کلینیک زخم را بخوانید.

کلینیک زخم دیابتی مرکزی برای رسیدگی به زخم پای دیابتی به عنوان یک آسیب دیدگی یا زخم باز است. فراموش نکنید که این زخم ها باید جدی گرفته شوند و پیش از اینکه پیشرفت کنند، نیاز به درمان دارند. در نتیجه بهتر است به یک مرکز معتبر بروید.

کلینیک زخم دیابتی

کلینیک زخم دیابتی یک مرکز درمانی تخصصی برای بهبود بخشی به زخم پای دیابتی است. این نوع زخم به طور معمول در کف پای بیماران مبتلا به دیابت ایجاد می شود. حدوداً 15 درصد مبتلایان به دیابت دچار زخم دیابتی می شوند.

به طوری که این زخم را می توان جزو پیچیدگی های رایج دیابت دانست که به دلیل تحلیل رفتن بافت پوست و نمایان شدن لایه های زیرین ایجاد می شود. به منظور آشنایی بیشتر با این زخم در ابتدا باید بدانید دیابت نوعی بیماری متابولیک است که موجب افزایش سطح گلوکز خون می گردد. علت اصلی ایجاد این بیماری را می توان اختلال در ترشح انسولین یا به تعبیر دیگر عدم توانایی بدن در استفاده درست از انسولین دانست؛ البته که  افراد به دلایل دیگری نیز مبتلا به دیابت می شوند. به طور کلی انسولین ترشح شده از لوزالمعده یا پانکراس وظیفه  کنترل سطح گلوکز را بر عهده دارد.

از طرفی افراد مبتلا به دیابت همواره در معرض ابتلا به زخم پای دیابتی قرار دارند. به دلیل بالا بودن تعداد افراد دارای زخم دیابتی، متخصصان عفونی، دیابتولوژیست ها، کارشناسان زخم و جراحان حاضر در کلینیک زخم دیابتی همه تلاش خود را برای برطرف کردن این مشکل بکار گرفته اند.

کلینیک زخم شبانه روزی

با توجه به این که زخم پای دیابتی به طور قابل توجهی موجب کاهش کیفیت زندگی بیماران می شود؛ کلینیک زخم دیابتی دکتر امیر عزتی با کادری از درمانگران متخصص در قالب کلینیک زخم شبانه روزی به فعالیت می پردازد.

به خصوص که عفونت زخم و ترمیم نشدن آن جزو مهم ترین عارضه های مزمن بیماری دیابت به حساب می آید؛ در نتیجه لازم است که یک سری مراکز درمانی به صورت تخصصی و شبانه روزی برای رسیدگی به این بیماران مشغول به فعالیت باشند.

زخم پای دیابتی جزو عوارضی است که به صورت چشمگیری در مرگ و میر بیماران مبتلا به دیابت تاثیر می گذارد؛ در نتیجه زخم پای دیابتی و سایر عوارض مزمن دیابت به یک مشکل جهانی و همین طور یک مشکل عمده پزشکی تبدیل شده اند.

زخم پای دیابتی چگونه است؟

زخم پای دیابتی Diabetic Foot Ulcer :DFU نه تنها یکی از شایع ترین عوارض بیماری دیابت است بلکه به عنوان ناراحت کننده ترین آن ها نیز در نظر گرفته می شود. در بررسی اصلی ترین عوامل سبب شناختی برای زخم پای دیابتی می توان به آسیب اعصاب محیطی و بیماری عروق محیطی اشاره کرد.

در واقع مجموعه ای از مکانیسم ها همچون کاهش جریان خون محیطی، کاهش رگ زایی موضعی و غیره دست به دست هم می دهند تا این مشکل بروز نموده و همچنین حادتر شود. در مجموع آیتم های مختلفی در دیر خوب شدن زخم دیابتی موثر هستند که از مهم ترین آن ها می توان موارد زیر را نام برد:

بالا بودن سطح قند خون: مهم ترین و بدیهی ترین دلیلی که موجب دیر خوب شدن زخم در افراد دیابتی می شود، چیزی جز بالا بودن میزان قند خون نیست. در واقع همین عامل منجر به ایجاد اختلال در بهبود زخم ها خواهد شد.

توجه داشته باشید بالا بودن سطح قند موجود در خون با ایجاد اختلال در فرآیند رساندن اکسیژن و مواد مغذی به سلول ها موجب موارد زیر می شود:

• عملکرد نادرست سیستم ایمنی
• افزایش التهاب سلولی
• آسیب به اعصاب حسی

کلیه موارد فوق موجب به تعویق افتادن روند بهبود زخم در افراد دیابتی می شوند. به خصوص که بالا بودن میزان قند خون نحوه کارکرد گلبول های قرمز و سفید را نیز دچار مشکل می کند. از طرفی وظیفه اصلی گلبول های قرمز این است که مواد مغذی مورد نیاز سلول ها را تامین نمایند. در مورد وظیفه گلبول‌ های سفید نیز می توان به مقابله با عفونت ها اشاره کرد.

با این تفاسیر در صورت فقدان مواد مغذی و اکسیژن طبیعی است که ترمیم زخم و بهبودی آن ها دچار تعویق می شود.

مشکل گردش خون: مشکلات مربوط به گردش خون از دیگر عوامل موثر بر کاهش سرعت روند بهبود زخم در افراد دیابتی محسوب می شوند. بگذارید این طور بگوییم، انسداد و گرفتگی عروق خون رسانی به بافت ها را کاهش داده و به دنبال آن زخم ها به کندی بهبود یافته یا اصلاً بهبود نمی یابند.

نوروپاتی و زخم های افراد دیابتی: افزایش سطح قند خون در زمره دلایل ایجاد نوروپاتی قرار می گیرد. بالا بودن قند خون منجر به ایجاد آسیب های عصبی و عروقی در بیماران دیابتی خواهد شد. در واقع نوروپاتی به تدریج باعث از بین رفتن حس در عضلات درگیر می شود.

به طور کلی آن بخش هایی از بدن که به این عارضه دچار شده اند اگر زخم شوند، فرد نه تنها هیچ دردی احساس نخواهد کرد بلکه به تبع آن اصلاً از زخم شدن بدنش باخبر نمی شود. از همین رو افراد دیابتی بسیار زیاد در معرض زخم شدن پاها و اندام های تحتانی قرار دارند.

عفونت و زخم های دیابتی: هرچه سطح قند موجود در خون بالاتر باشد، احتمال ابتلای افراد به عفونت نیز بیشتر خواهد بود. به این علت که گلوکز اضافی در خون تجمع یافته و بستری مناسب برای رشد و تکثیر باکتری ها ایجاد می کند.

افزون بر این ها، بالا بودن سطح قند خون مانع مقابله و مبارزه گلبول های سفید با باکتری ها می شود. لازم به ذکر است چنانچه عفونت به موقع درمان نشود، با عوارض شدیدی همچون قانقاریا همراه خواهد بود.

نقص سیستم ایمنی بدن: وجود نقص در سیستم ایمنی بدن از دیگر دلایلی است که روند بهبود زخم افراد دیابتی را به تعویق می اندازد. به این علت که بدن برای بهبودی زخم به زایش سلول های جدید و همین طور نابودی سلول های مرده احتیاج دارد.

یک چنین عملکردی نیز در زمره وظایف سیستم ایمنی بدن قرار می گیرد. از طرفی بالا بودن میزان قند خون تاثیرات مخربی بر عملکرد مطلوب سیستم ایمنی بدن می گذارد.

انواع زخم پای دیابتی

بنا بر اطلاعات ارائه شده توسط متخصصین کلینیک زخم دیابتی دکتر امیر عزتی، انواع زخم پای دیابتی شامل موارد زیر می شوند:

ایسکمیک: این نوع زخم پای دیابتی در حقیقت نوعی نارسایی شریانی  است که به دلیل انسداد جریان خون در سطح عروق متوسط و کوچک بدن ایجاد می شود. زخم پای دیابتی ایسکمیک به طور معمول در اندام های پایینی بدن ظاهر می گردد.

چنانچه جریان خون در بخشی از بدن قطع شود، اکسیژن و مواد مغذی به بافت مذکور نرسیده و در نتیجه آسیب و مرگ در سطح سلولی رخ خواهد داد. به اضافه این که ورود آسیب به بافت، جریان خون در آن محل را قطع کرده و در نتیجه توانایی بهبود بافت به طور قابل توجهی کم می شود.

در کلینیک زخم دیابتی برای درمان زخم های ایسکمیک ابتدا از بروز زخم های ایسکمیک جدید جلوگیری به عمل می آید. سپس کارشناسان زخم، اقدام به حذف کلیه محرک های زخم فعلی می نمایند.

در گام بعدی نوبت به محافظت کردن از پوست پیرامون زخم و همین طور پیشگیری از گسترش یافتن زخم پای دیابتی ایسکمیک می رسد.

نوروپاتی: این نوع زخم پای دیابتی به دلایلی همچون افزایش قند خون، مقاومت بدن نسبت به انسولین، افزایش چربی خون، استرس و غیره ایجاد می شود. در واقع حدود 50 درصد از بیماران مبتلا به دیابت در طی 25 سال از شروع بیماری، علائمی از نوروپاتی محیطی را نشان می دهند. به این صورت که در نواحی پا دچار بی حسی و ضعف می گردند.

نورو ایسکمیک: زخم های نورو ایسکمیک زمانی ایجاد می شوند که  فرد دیابتی علاوه بر نوروپاتی محیطی به ایسکمیک ناشی از بیماری شریان محیطی نیز مبتلا باشد. این زخم ها جزو انواع زخم پای دیابتی هستند و در نتیجه برای درمان آن ها باید به کلینیک فوق تخصصی زخم پای دیابتی مراجعه شود.

کلینیک زخم دیابتی دکتر امیر عزتی بهترین و معتبرترین کلینیک زخم پای دیابتی در تهران است. این کلینیک در واقع مرکز درمانی تخصصی انواع زخم های مزمن، سوختگی، استوما و غیره محسوب می شود که خدمات درمانی خود را به سرتاسر تهران ارائه می نماید.

به طوری که می توان آن را به عنوان کلینیک زخم در جنوب تهران، کلینیک زخم در غرب تهران و کلینیک زخم در شرق تهران به حساب آورد.

زخم پای دیابتی یک عارضه جدی دیابت است که می تواند منجر به قطع عضو شود. درمان قطعی زخم پای دیابتی ، با کنترل دقیق قند خون، مدیریت عوامل خطرساز دیگر، و مراقبت مناسب از زخمامکان پذیر می باشد.

کنترل قند خون:

کنترل قند خون یکی از مهم ترین عوامل در پیشگیری و درمان قطعی زخم پای دیابتی است. قند خون بالا به آسیب عروق خونی و اعصاب پا منجر می شود که می تواند باعث ایجاد زخم شود.

برای کنترل قند خون، باید با پزشک خود در مورد برنامه درمانی مناسب صحبت کنید.

برنامه کنترل قند خون در بیماران زخم پای دیابتی:

• داروهای خوراکی
• انسولین
• برنامه غذایی مناسب برای درمان زخم

مدیریت عوامل خطرساز دیگر

علاوه بر کنترل قند خون، باید سایر عوامل خطرساز را نیز مدیریت کنید. این عوامل عبارتند از:

• فشار خون بالا
• کلسترول بالا
• سیگار کشیدن
• چاقی
• آسیب عصبی (نوروپاتی)
• بیماری عروقی محیطی (PAD)
• بیماری کلیه

مراقبت مناسب از زخم نیز برای بهبود و پیشگیری از عفونت ضروری است. این مراقبت ها شامل موارد زیر است:

• تمیز کردن و پانسمان زخم: زخم باید هر روز تمیز و پانسمان شود. برای تمیز کردن زخم، می توانید از آب و صابون یا محلول نمکی استفاده کنید. برای پانسمان زخم، باید از یک پانسمان تمیز و خشک استفاده کنید.
• استفاده از آنتی بیوتیک ها در صورت عفونت: اگر زخم عفونی شده باشد، باید از آنتی بیوتیک ها استفاده کنید. آنتی بیوتیک ها را باید طبق دستور پزشک مصرف کنید.
• کنترل درد: درد می تواند مانع از مراقبت مناسب از زخم شود. برای کنترل درد، باید از داروهای مسکن استفاده کنید. داروهای مسکن را باید طبق دستور پزشک مصرف کنید.

جراحی

در برخی موارد، ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن بافت مرده یا عفونی باشد. جراحی می تواند به بهبود زخم و جلوگیری از گسترش عفونت کمک کند.

انواع مختلفی از جراحی برای زخم پای دیابتی وجود دارد، از جمله:

• دبریدمان: این روش برای برداشتن بافت مرده یا عفونی از زخم استفاده می شود.
• پیوند پوست: این روش برای پوشاندن زخم با پوست سالم استفاده می شود.
• پیوند عروق: این روش برای بازگرداندن جریان خون به زخم استفاده می شود.

روش های درمانی جدید

در حال حاضر تحقیقاتی برای یافتن روش های درمانی جدید برای  درمان قطعی زخم پای دیابتی در حال انجام است. برخی از این روش های درمانی جدید عبارتند از:

• استفاده از سلول های بنیادی: سلول های بنیادی می توانند به ترمیم بافت های آسیب دیده کمک کنند.
• استفاده از داروهای جدید: داروهای جدیدی در حال توسعه هستند که می توانند به بهبود زخم و جلوگیری از عفونت کمک کنند.
• استفاده از فناوری های جدید: فناوری های جدیدی مانند پرینت سه بعدی و واقعیت مجازی در حال بررسی هستند که می توانند به بهبود زخم و کاهش نیاز به جراحی کمک کنند.

با پیشرفت تحقیقات، امید است که روش های درمانی جدیدتری برای  درمان قطعی زخم پای دیابتی ابداع شود که بتواند به بهبود سریعتر زخم ها و کاهش خطر قطع عضو کمک کند.

تغذیه مناسب برای درمان قطعی زخم پای دیابتی:

تغذیه مناسب یکی از عوامل مهم در پیشگیری و درمان قطعی زخم پای دیابتی است. یک رژیم غذایی سالم می تواند به کنترل قند خون، کاهش وزن، و بهبود گردش خون کمک کند. این عوامل همه می توانند به بهبود زخم پای دیابتی کمک کنند.

قند خون خود را کنترل کنید. قند خون بالا می تواند به آسیب عروق خونی و اعصاب پا منجر شود که می تواند باعث ایجاد زخم شود. برای کنترل قند خون خود، باید با پزشک خود در مورد برنامه درمانی مناسب صحبت کنید.

• وزن خود را کنترل کنید. اضافه وزن یا چاقی می تواند خطر ابتلا به زخم پای دیابتی را افزایش دهد. برای کنترل وزن خود، باید یک رژیم غذایی سالم و متعادل داشته باشید و ورزش منظم داشته باشید.

رژیم غذایی سالم:

میوه ها و سبزیجات فراوان

غلات کامل

پروتئین بدون چربی

چربی های سالم

• از مصرف غذاهای فرآوری شده و غذاهای پر قند و چربی اجتناب کنید. غذاهای فرآوری شده و غذاهای پر قند و چربی می توانند قند خون را افزایش دهند و خطر ابتلا به زخم پای دیابتی را افزایش دهند.
• به اندازه کافی آب بنوشید. آبرسانی مناسب برای سلامتی کلی مهم است، به ویژه برای افراد مبتلا به دیابت. آبرسانی مناسب می تواند به بهبود گردش خون و کاهش التهاب کمک کند.

در اینجا چند نمونه از غذاهایی که می توانند به بهبود زخم پای دیابتی کمک کنند آورده شده است:

• میوه ها و سبزیجات: میوه ها و سبزیجات سرشار از ویتامین ها، مواد معدنی، و آنتی اکسیدان ها هستند که می توانند به بهبود سلامت عمومی و ترمیم بافت های آسیب دیده کمک کنند.
• غلات کامل: غلات کامل منبع خوبی از فیبر هستند که می توانند به کنترل قند خون کمک کنند.
• پروتئین بدون چربی: پروتئین بدون چربی برای ترمیم بافت های آسیب دیده ضروری است. منابع خوب پروتئین بدون چربی عبارتند از:

• گوشت بدون چربی
• مرغ بدون پوست
• ماهی
• لوبیا
• نخود

• چربی های سالم: چربی های سالم برای سلامتی کلی مهم هستند، به ویژه برای افراد مبتلا به دیابتی
• چربی های سالم برای سلامتی:

• آووکادو
• دانه ها
• آجیل

اگر زخم پای دیابتی دارید، باید با یک متخصص تغذیه مشورت کنید تا یک رژیم غذایی مناسب برای شما طراحی کند.

علل به وجود آمدن زخم پای دیابتی چیست؟

زخم پای دیابتی یک عارضه جدی دیابت است که می تواند منجر به قطع عضو شود. این زخم ها معمولاً در اثر ترکیبی از عوامل ایجاد می شوند، از جمله:

• آسیب عصبی (نوروپاتی): دیابت می تواند به اعصاب پا آسیب برساند. این آسیب باعث کاهش حس در پاها می شود که می تواند منجر به بریدگی ها و خراش های کوچک شود که ممکن است متوجه آنها نشوید.
• اختلال گردش خون (بیماری عروقی محیطی): دیابت همچنین می تواند به عروق خونی پا آسیب برساند. این آسیب می تواند جریان خون به پاها را کاهش دهد که می تواند باعث کند شدن روند بهبودی زخم شود.
• عفونت: زخم های پای دیابتی مستعد عفونت هستند. عفونت می تواند روند بهبودی زخم را کندتر کند و خطر قطع عضو را افزایش دهد.

برخی از عوامل دیگر که می توانند خطر ابتلا به زخم پای دیابتی را افزایش دهند عبارتند از:

• سن: افراد مسن بیشتر در معرض خطر ابتلا به زخم پای دیابتی هستند.
• سیگار کشیدن: سیگار کشیدن می تواند به عروق خونی آسیب برساند و خطر ابتلا به زخم پای دیابتی را افزایش دهد.
• چاقی: چاقی می تواند جریان خون به پاها را کاهش دهد و خطر ابتلا به زخم پای دیابتی را افزایش دهد.
• سابقه خانوادگی: اگر سابقه خانوادگی زخم پای دیابتی دارید، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستید.

اگر دیابت دارید، مهم است که اقداماتی را برای کاهش خطر ابتلا به زخم پای دیابتی انجام دهید. این اقدامات عبارتند از:

• کنترل قند خون: کنترل قند خون یکی از مهم ترین عوامل در پیشگیری و درمان قطعی زخم پای دیابتی است.
• مراقبت از پاها: روزانه پاهای خود را بررسی کنید تا از وجود هرگونه بریدگی، خراش یا قرمزی که ممکن است نشانه ای از زخم باشد، آگاه شوید. ناخن های خود را کوتاه و مرتب نگه دارید و از پوشیدن کفش های تنگ یا ناراحت کننده خودداری کنید.
• ترک سیگار: سیگار کشیدن را ترک کنید یا از هرگونه استفاده از تنباکو خودداری کنید.
• حفظ وزن سالم: وزن سالم خود را حفظ کنید یا اگر اضافه وزن دارید، آن را کاهش دهید.

مراجعه منظم به پزشک متخصص  برای بررسی پاهای خود ، بررسی علائم زخم پای دیابتی و درمان قطعی زخم پای دیابتی از اهمیت بسیاری برخود دار است.

جمع بندی

افرادی که با دیابت درگیر هستند، همواره از زخم دیابت می ترسند. این زخم ممکن است در مراحل خاصی روی پا ایجاد شود و تنها راه درمان آن، به تشخیص پزشک خواهد بود. در مواقعی برای جلوگیری از سرایت عفونت به نقاط بیشتر بدن، بخشی از پا را قطع می کنند. در نتیجه بهتر است هنگام مشاهده آن، سریعا به کلینیک زخم دیابتی مراجعه نمایید.

زخم پای دیابتی چگونه است؟

خم پای دیابتی Diabetic Foot Ulce :DFU نه تنها یکی از شایع ترین عوارض بیماری دیابت است بلکه به عنوان ناراحت کننده ترین آن ها نیز در نظر گرفته می شود.